| BAROK |
|
Barok
to epoka, która zaznaczyła się w sztuce, literaturze,
architekturze między XVI a XVIII wiekiem. Barok nastąpił zaraz po
renesansie i był swoistym sprzeciwem wobec niego, a właściwie
sprzeciwiał się jego rozumowemu podejściu do rzeczywistości, skupiał
się głównie na religijności i mistycyzmie.
Dlatego też ten kierunek uważany jest za jeden z najbardziej ulubionych w kościele katolickim – w obecnych czasach dzieła w stylu barokowym są najchętniej widziane w świątyniach. Najważniejsze założenia baroku to: ruch, dynamika, łączenie elementów, oryginalność, wzrost rola koloru i światła, teatralność, no i głównie tematyka religijna i mitologiczna. Właśnie w malarstwie baroku to ostatnie założenie jest najbardziej widoczne. Jeśli ktoś pokaże nam obraz przedstawiający biblijne sceny, na którym w dużej mierze nastrój buduja półmroki, to w ciemno można strzelać, że namalowany jest w stylu barokowym. Prekursorem był Caravaggio, chyba najwybitniejszego przedstawiciela tego stylu, po nim Luca Giordano, Giovanni Battista Tiepolo, Giovanni Battista Piazzetta. W pozostałych krajach europejskich nie był to tak ważny nurt, oprócz Hiszpanii, w której czas działalności malarzy barokowych uważa się za złoty wiek tej formy sztuki. Najznamienitszy malarz tego okresu to Diego Velázquez. Na północy kontynentu w tym czasie tworzyli oczywiście Rubens i Rembrandt. Obrazy Rubensa są chyba najbardziej znanymi obrazami barokowymi. |