Malarstwo to dziedzina sztuki, która rozwijała się już w
czasach prehistorycznych. Z odległych czasów paleolitu przetrwało do dnia
dzisiejszego charakterystyczne malarstwo ścienne i jaskiniowe. Z reguły
malarstwo prehistoryczne ukazuje nam sceny polowań, zaskakuje ciekawie ujętymi
postaciami zwierząt i łowców. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że malarstwo
prehistoryczne cechuje się dokładnym, bardzo realistycznym odwzorowywaniem
postaci zwierzęcych, podczas gdy postacie ludzkie namalowane są zazwyczaj
ledwie kilkoma pociągnięciami. W czasach prehistorycznych stosowano raczej
proste techniki malarskie, kontur malowano za pomocą naturalnych barwników
roślinnych lub nawet gliny, wypełniano go barwnikami w naturalnych odcieniach
brązu, czerwieni i żółci. Najprawdopodobniej prehistoryczni artyści malowali
rękoma lub wiązką mchu. Obecnie najbardziej znanym przykładem malarstwa
prehistorycznego są słynne malowidła w jaskini Lascaux, które powstały mniej
więcej 15.000 lat p.n.e. i odkryte zostały w 1940 roku. Cechą charakterystyczną
malowideł paleolitycznych w Lascaux jest zastosowanie perspektywy kulisowej, co
oznacza, że bliżej położone postacie zasłaniają te, które znajdują się w pewnym
oddaleniu. Ten zabieg miał nadać głębi obrazowi. Poza tym warto wspomnieć o
niezwykle realistycznym oddaniu poruszających się postaci zwierząt, które
malowane były zupełnie inaczej niż prymitywne wręcz postacie ludzkie.
|
|